مهمونی بدون بابا امیر

پنجشنبه شب خاله سارا زنگ زد و برای فردا ناهار مارو دعوت کرد خونه مادرش اینا ، اول به خاطر تو قبول نکردم ...گفتم شاید اذیت شی

ولی ...

خاله سارا خیلی اصرار کرد و گفت اگه قبول نکنی مامانم گفته خودم زنگ می زنم ...

دیگه راستش خجالت کشیدم بگم نه ...

ظهر نزدیکیای ساعت 2 بود که خاله سارا و عمو امیر اومدن دنبالمون تا به اتفاق بریم خونه مامان خاله سارا اینا مهمونی

..  تو ماشین که همه چیز خوب بود و تو هم داشتی از دیدن ماشینهای تو خیابون لذت می بردی ..

به خونه خاله اینا که رسیدیم به محض اینکه وارد خونه شدیم با دیدن افراد جدید کمی بغض کردی و زدی زیر گریه ..

برای اینکه آرومت کنم بردمت توی اتاق و در رو بستم ..

آروم نمی شدی و از دیدن گریه هات ناراخت می شدم ..از اومدنم پشیمون بودم ...

دلم می خواست به شرایط عادت کنی ...اگه همون لحظه برت می گردوندم برات عادت می شد و دیگه از جمع فراری می شدی ..

قربونت برم مادر ، انقدر گریه کردی که از شدت گریه خوابت برد ..

گفتیم تا خوابی زود ناهار رو بخوریم ... آخرین لقمه رو می خوردم که صدات رو شنیدم .

به طرف اتاق دویدم ، داشتی منو صدا می کردی با زبون قشنگ خودت ...همونجور که هر روز وقتی من تو آشپزخونه هستم و با هام کار داری صدام می کنی ... چیزی شبیه ما آ یی 

در اتاق رو که باز کردم تا منو دیدی باز بغض کردی و زدی زیر گریه ...با چشمات بهم التماس می کردی که بریم

خاله سارا هم اومد تو اتاق تا شاید بتونیم دو نفره آرومت کنیم ..

دیگه نا امید شدم رفتم مانتوم رو پوشیدم و وسایلت رو جمع کردم و گذاشتم دم در و از عمو امیر خواستم ما رو برسونه خونه که یهو دیدم تو بغل خاله سارا داری آروم تمام خونه رو برانداز می کنی ...

تصمیم گرفتم بشینم ببینم وضعیت چجوری می شه

نیم ساعت بعد باورم نمی شد داشتی براشون می خندیدی و بازی می کردی ...

کلی بهت خوش گذشت طوری که بعد از ظهر با اینکه از شدت خواب چشمات باز نمی شد حاضر نمی شدی ببرمت توی اتاق و بخوابونمت و می گفتی من رو از جمع  دور نکن ..

دیگه خستگی داشت بد جوری اذیتت می کرد و راضی نمی شدی بخوابی

برای همین از عموامیر خواستم تا ما رو به خونه برگردونه تا تو بتونی راحت بخوابی